Η λέξη «σάρκωμα» δεν εμφανίζεται σε αυτόν τον όγκο, επειδή ο βαθμός κακοήθειάς του είναι ενδιάμεσος κι οι μεταστάσεις, εξαιρετικά σπάνιες. Ωστόσο, είναι ένας όγκος που εξαπλώνεται τοπικά και συχνά υποτροπιάζει τοπικά, μετά το χειρουργείο.
Ο συγκεκριμένος όγκος μεγαλώνει καταστρέφοντας το οστό από το οποίο αναπτύσσεται, προκαλώντας πόνο στην περιοχή. Η διάγνωση γίνεται με μια απλή ακτινογραφία, ακολουθούμενη από μια αξονική ή μια μαγνητική τομογραφία.
Ο γιγαντοκυτταρικός όγκος προκαλεί μια δυσλειτουργία της ισορροπίας απορρόφησης-σχηματισμού των οστών. Τα καρκινικά κύτταρα έχουν στην επιφάνειά τους την πρωτεΐνη RANKL, η οποία ενεργοποιεί ανώμαλα τους οστεοκλάστες. Οι υπερενεργοποιημένοι οστεοκλάστες απορροφούν την οστική ουσία, αφήνοντας το οστό «κενό» κι εύθραυστο.
Το χειρουργείο είναι η θεραπεία επιλογής. Στη συγκεκριμένη διάγνωση, το χειρουργείο είναι λιγότερο επιθετικό σε σχέση με άλλα σαρκώματα των οστών, καταβάλλοντας προσπάθεια να διατηρηθεί το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό του υγιούς οστού.
Στις περιπτώσεις όπου το χειρουργείο αναμένεται να είναι μεγαλύτερο από το επιθυμητό, χορηγείται ένα φάρμακο που λέγεται δενοσουμάμπη. Πρόκειται για φάρμακο που χρησιμοποιείται κι ως θεραπεία κατά της οστεοπόρωσης και δρα ενισχύοντας τον σχηματισμό του οστού, επαναφέρει, δηλαδή, την ισορροπία απορρόφησης-σχηματισμού του οστού, ενάντια στη δράση του γιγαντοκυτταρικού όγκου. Η δενοσουμάμπη είναι μια στοχευμένη θεραπεία που στοχεύει κι απενεργοποιεί την πρωτεΐνη RANKL, η οποία χορηγείται υποδορίως. Με τη χρήση της έχουν αποφευχθεί μεγάλα χειρουργεία με μόνιμες συνέπειες αναπηρίας, καθώς κι η χρήση της ακτινοθεραπείας, η οποία περιορίζεται πλέον σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις.