Παρόλο που όλοι οι ιστότυποι σαρκωμάτων θα μπορούσαν δυνητικά να αναπτυχθούν στον μαστό, το πιο συχνό σάρκωμα σε αυτή την εντόπιση είναι το αγγειοσάρκωμα. Το αγγειοσάρκωμα είναι ιδιαίτερα επιθετικό σάρκωμα και το θεραπευτικό πλάνο του συνήθως συμπεριλαμβάνει εκτεταμένο χειρουργείο, χημειοθεραπεία κι ακτινοθεραπεία, είτε ως εισαγωγικές θεραπείες, είτε ως επικουρικές.
Ο φυλλώδης όγκος του μαστού (phyllodes tumor of the breast) είναι όγκος με τοπική ανάπτυξη και θεωρείται καλοήθης όγκος μεσεγχυματικής προέλευσης. Έχουν παρατηρηθεί όμως και πιο επιθετικές μορφές του όγκου και σήμερα υπάρχουν τρεις υπότυποι: καλοήθης (60%), οριακής συμπεριφοράς ή borderline (20%) και κακοήθης φυλλώδης όγκος (20%).
Η διάγνωση του φυλλώδους όγκου αποτελεί μια πρόκληση για ακτινοδιαγνώστες, γιατί μπορεί να έχει χαρακτηριστικά ινοαδενώματος, το οποίο είναι καλοήθης όγκος. Η θεραπεία βασίζεται στο χειρουργείο, με αφαίρεση του όγκου με ασφαλή όρια εκτομής. Η εφαρμογή επικουρικής χημειοθεραπείας ή ακτινοθεραπείας δεν αποτελεί κανόνα, διότι δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα για το οφέλους της θεραπείας για την ασθενή.
Ο προχωρημένος, μη χειρουργήσιμος φυλλώδης όγκος
θεωρείται μερικώς χημειοανθεκτικός, δηλαδή, έχει μειωμένη πιθανότητα
ανταπόκρισης στη χημειοθεραπεία. Παρόλο που εκφράζει ορμονικούς υποδοχείς, η
ορμονοθεραπεία που χρησιμοποιείται στον καρκίνο του μαστού δεν είναι
αποτελεσματική για τον φυλλώδη όγκο και δεν ενδείκνυται σε όλες τις περιπτώσεις.