Περίπου το 80% των σαρκωμάτων αναπτύσσονται στα μαλακά μόρια του σώματος. Ως «μαλακά μόρια» ορίζονται όλες οι ανατομικές δομές που δεν είναι οστά ή συμπαγή όργανα, δηλαδή, οι μύες, το λίπος, ο ινώδης συνδετικός ιστός, τα αγγεία (το ενδοθήλιο), το περιτύλιγμα των νεύρων, κ.ά.

Για άγνωστους λόγους, κάποιοι από τους άνω ιστούς αναπτύσσουν σαρκώματα πιο συχνά από άλλους. Έτσι, όταν μιλάμε για «συχνά σαρκώματα των μαλακών μορίων» εννοούμε το λιποσάρκωμα, το λειομυοσάρκωμα, το αδιαφοροποίητο πλειόμορφο σάρκωμα, το ινοσάρκωμα, το προβάλλον δερματοϊνοσάρκωμα, το επιθηλιοειδές σάρκωμα, το σινοβιακό σάρκωμα, το αγγειοσάρκωμα και τον κακοήθη όγκο περιβλήματος περιφερικού νεύρου. Οποιοσδήποτε άλλος από τους πάνω από 80 διαφορετικούς ιστότυπους σαρκωμάτων, θεωρείται «σπάνιο σάρκωμα».

Πατήστε στους παρακάτω συνδέσμους για να μάθετε περισσότερα για τα συχνά σαρκώματα μαλακών μορίων:


Λιποσάρκωμα (Liposarcoma)


Λειομυοσάρκωμα (Leiomyosarcoma)


Αδιαφοροποίητο πλειόμορφο σάρκωμα (Undifferentiated pleomorphic sarcoma)


Ινοσάρκωμα (Fibrosarcoma)


Προβάλλον δερματοϊνοσάρκωμα (Dermatofibrosarcoma protuberans)


Επιθηλιοειδές σάρκωμα (Epeithelioid sarcoma)


Συνοβιακό σάρκωμα (Synovial sarcoma)


Αγγειοσάρκωμα (Angiosarcoma)


Κακοήθης όγκος περιβλήματος περιφεριακού νεύρου (Malignant peripheral nerve sheath tumor)